درباره قرص وياگرا بيشتر بدانيد:

وياگرا داروي تجويزي است كه در درمان اختلال نعوظ و ناتواني جنسي در مردان استفاده مي شود. اين دارو با افزايش جريان خون به آلت تناسلي به نعوظ در هنگام تحريكي جنسي كمك مي كند. ماده فعال در وياگرا سيلدنافيل است و دوز آن از 25 تا 100 ميليگرم در هر قرص متغير است.وياگرا در ژوئن 2013 اعتبار خود را در انگلستان از دست داد و در حال حاضر به طور قانوني در بريتانيا تحت نام سيلدنافيل موجود است. سيلدنافيل گاهي اوقات به عنوان وياگرا عمومي يا سيلدنافيل عمومي شناخته مي شود. وياگرا نام تجاري قرص و سيلدنافيل نام پزشكي قرص است. وياگرا - قرص آبي رنگ شناخته شده در سراسر جهان - درسال 1998درمان اختلال نعوظ را تغيير داد. عوارض جانبي نسبتا كم، سهولت استفاده و اثربخشي آن باعث محبوبيت دارو شد.

قرص وياگرا يا سيلدنافيل چگونه كار ميكند؟

ماده فعال در وياگر ا (سيلدنافيل)، سيلدنافيل سيترات است كه به عنوان يك مهاركننده PDE5 شناخته شده است. وياگرا (سيلدنافيل) آنزيمي را مهار مي كند كه جريان خون در آلت تناسلي را تنظيم مي كند. مهاركننده هاي PDE5 روند طبيعي انزال را افزايش مي دهند و جريان خون را به آلت تناسلي در شرايط تحريك جنسي افزايش مي دهد. وياگرا براي رسيدن به نعوظ كمك مي كند، اما به تحريك طبيعي متكي است. اين، و ديگر مهاركننده هاي PDE5 ، در هنگامي كه نعوظ اتفاق نمي افتد از روابط جنسي پشتيباني مي كند.

چرا مردان مشكل نعوظ دارند؟

بسياري از عوامل ميتوانند به ناتواني جنسي كمك كنند (اختلال نعوظ). انتخاب شيوه زندگي، مانند مصرف مشروب به مقدار زياد، سيگار كشيدن، مصرف مواد مخدر غير قانوني و همچنين چاقي و استرس، مي تواند بر روي نعوظ تأثير بگذارد. اختلال نعوظ همچنين مي تواند نشانه اي از مشكلات بهداشتي اصلي مانند آترواسكلروز، بيماري قلبي و ديابت باشد. مردان مبتلا به اختلال نعوظ بايد به پزشك خود اطلاع دهند و آزمايشاتي انجام دهند.

چرا وياگرا (سيلدنافيل)؟

قرص وياگرا دارو شناخته شده اي است كه كاربرد گسترده اي دارد. عوارض جانبي به طور معمول مشكل ساز نيست. وياگرا (سيلدنافيل) به طور معمول 30 تا 60 دقيقه پس از مصرف اثر مي كند و معمولا به مدت 4 ساعت فعال است.
ديگر داروهاي اختلال نعوظ، Cialis، Levitra و Spedra، به روش مشابه با عوارض جانبي مشابه عمل مي كنند. قرص وياگرا اولين دارو در اين گروه بود كه به طور وسيع تجويز مي شد.

آيا قرص وياگرا هر بار اثر مي كند؟

زمان هايي وجود دارد كه قرص وياگراعمل نمي كنند و ممكن است دليل اصلي اختلال نعوظ را بهبود ندهند. نعوظ مناسب به موارد زير نياز دارد:

• تامين خون مناسب
• بر انگيختگي
•  سيستم عصبي سالم

اگر اختلال نعوظ ناشي از آسيب يا عمل جراحي ستون فقرات باشد، ممكن است اعصاب آسيب ديده باشند. در اين مورد، وياگرا ممكن است كمي كمك كنند، اما ساير اقدامات از جمله تزريق و يا كمكهاي ديگر نيز مورد نياز است.
علل ديگر اختلال نعوظ ممكن است به غير از قرص ها نياز به درمان ويژه اي داشته باشند. برخي از مردان كه اختلال نعوظشان علل روحي دارد، ممكن است به مشاوره نياز داشته باشند. پزشك هميشه بايد مطلع شود.

ساير داروهاي جايگزين وياگرا

 سياليس، لويترا و اسپدرا، داروهاي خوراكي جايگزين براي اختلال نعوظ هستند.

طريقه مصرف قرص سيلدنافيل 100 

- اولين دوز وياگرا يك قرص 50 ميلي گرمي است. اگر اين دوز قرص موثر باشد، ممكن است دوزهاي بعدي به قرص 25 ميلي گرم كاهش يابد. اگر قرص 50 ميلي گرم موثر نباشد يا مدت زمان فعاليت آن كمتر از 4 ساعت باشد، دوز را مي توان تا قرص 100 ميلي گرم افزايش داد.

- درمان بايد چند بار تكرار شود تا مشخص شود آيا وياگرا (سيلدنافيل) عمل مي كند و دوز قرص مشخص شود يا به قرص ED ديگري تغيير كند. مصرف قرص يك يا دو ساعت قبل از برانگيختگي مناسب است. بر انگيختگي براي درمان ضروري است. بدون آن مصرف قرص هيچ فايده اي ندارد و اثر قرص به سادگي پس از 4 ساعت از بين خواهد رفت. پس مهم است كه بدانيم مصرف قرص وياگرا به تنهايي باعث نعوظ نخواهد شد. وياگرا بايد در تركيب با برخي از اشكال تحريك جنسي (بصري، لمسي يا غيره) براي نعوظ استفاده شود.

دوزهاي مصرفي قرص وياگرا

وياگرا : 25 ميليگرم

زماني كه دوز شروع 50 ميليگرم بسيار موثر باشد، كاهش دوز به 25 ميليگرم توصيه مي شود.

وياگرا: 50 ميليگرم

شروع قرص براي اكثر مرداني كه براي اولين بار وياگرا مصرف مي كنند با اين دوز توصيه مي شود.

وياگرا 100 ميليگرم

دوز بالا براي زماني كه 50 ميليگرم كافي نيست، يا تاثير آن كمتر از 4 ساعت طول مي كشد.

- قرص وياگرا گاهي اوقات براي اهداف تفريحي به جاي درماني استفاده مي شود. اگر وياگرا / سيلدنافيل به اين صورت مصرف شود، به خصوص در تركيب با داروهاي بدون نسخه، خطر افزايش عوارض جانبي قابل توجهي وجود دارد كه برخي از آنها ممكن است جدي باشد.

عوارض قرص وياگرا

- وياگرا در بسياري از مردان عوارض جانبي ندارد.

- بيش از 1٪ از مرداني كه وياگرا / سيلدنافيل مصرف مي كنند، متوجه تغيير رنگ و يا رنگ زرد در بينايي خود مي شوند. اين به خودي خود علت نگراني نيست و معمولا با فعاليت عادي تداخل ندارد و پس از چند ساعت از بين مي رود.

- عوارض جانبي ناخواسته در مطالعات باليني، سردرد، سوزش، اختلال نعوظ، اختلالات بينايي، احتقان بيني، سرگيجه و اعوجاج رنگ بصري بوده است.

- در موارد نادر عوارض جانبي جدي، مردان بايد به دنبال مشاوره فوري پزشكي باشند. اين علائم عبارتند از درد قفسه سينه (احتمالا قلب)، از دست دادن بينايي و نعوظ طولاني و دردناك.

- براي اجتناب از عوارض جانبي منفي، از دستورالعملهاي پزشكي تجويز شده توسط پزشك خود پيروي كنيد و از دوز توصيه شده تجاوز نكنيد.

نعوظ دردناك طولاني مدت

در موارد بسيار نادر، هنگامي كه وياگرا همراه با ساير داروها يا مواد مخدر غيرقانوني مصرف مي شود، بيماري به نام پريپيسم ايجاد مي كند. پريپيسم نامي براي نعوظ دردناك است كه طولاني تر از 4 ساعت است. اين بيماري جدي مي تواند دردناك باشد و منجر به آسيب طولاني مدت به آلت تناسلي مي شود. اگر نعوظي داريد كه دردناك است يا طولاني تر از 4 ساعت طول مي كشد، بايد فوري به پزشك مراجعه كنيد.

چه زماني نبايد قرص وياگرا مصرف كرد؟

در طي فرايند ارزيابي دكتر فاكس مردان بايد يك پرسشنامه ناتواني را براي تعيين اينكه آيا قرص مناسب است يا خير پر كنند. در صورت وجود مشكلات زير مردان نبايد قرص وياگرا را بدون مشورت با پزشك مصرف كنند:

•  فشار خون پايين يا بالا( مروري كامل بر فشار خون)
•  آلرژي يا واكنش به درمان ED 
• حمله قلبي (در عرض 6 هفته گذشته) يا رنج بردن از آنژين (درد قلب) و يا هر نوع بيماري قلبي 
• سابقه سكته مغزي يا ميني سكته مغزي (حمله ايسكميك گذرا)
•  سابقه مشكلات بينايي ناشي از مشكلات گردش خون
• سابقه بيماري هاي عدم تكامل چشم در خانواده 
• بيماري كليوي يا كبدي
•  بيماريPeyronie  - ناهنجاري آلت تناسلي
•  لوسمي، مولتيپل ميلوما يا بيماري سلول داسي شكل
•  اختلالات خونريزي (مانند هموفيلي)
•  زخم معده فعال

چه فاكتورهايي بر مدت زمان اثربخشي وياگرا تاثير مي گذارند؟

اثربخشي وياگرا به عوامل زير بستگي دارد:

سن:

مردان بالاي 65 سال متوجه خواهند شد كه قرص در بدن آن ها به مدت طولاني تري باقي مي ماند زيرا سيستم متابوليك بدن با كاهش سن آهسته مي شود. اساسا اين به اين معني است كه اثرات وياگرا با افزايش سن طولانيتر خواهد شد.

رژيم غذايي:

يك وعده غذايي با مقدار زياد چربي قبل از مصرف قرص وياگرا باعث به تاخير افتادن اثربخشي آن مي شود زيرا بدن شما بر روي هضم غذا كار خواهد كرد. مصرف آن با معده خالي، باعث تاثير سريع تر قرص مي شود.

 الكل:

نوشيدن جريان خون را به آلت تناسلي كاهش مي دهد و باعث دشوار شدن نعوظ مي شود. يك ليوان شراب يا آبجو خوب است، اما بيش از 2 واحد الكل خطر عوارض جانبي منفي را افزايش مي دهد و باعث مي شود تا نعوظ بسيار دشوار شود.

 دوز دارو:

وياگرا در دوزهاي بين 25 تا 100 ميليگرم موجود است. به عنوان يك قاعده كلي: هر چقدر دوز بالاتر باشد، اثرات مؤثرتر و طولاني مدت خواهد بود، اما پزشك دوز مناسب وضعيت شما را تجويز مي كند.

سلامتي:

اگر مشكلات كبدي يا كليوي داريد، اثرات وياگرا بيشتر طول مي كشد. زيرا قرص به زمان بيشتري براي تجزيه شدن نياز دارد. بنابراين اگر بيماري خاصي داريد بايد به پزشك بگوييد.

تعاملات دارويي:

بعضي از داروها مي توانند بر مدت زمان تاثيرگذاري وياگرا تاثير بگذارند. اين داروها نظير آنتي بيوتيك ريفامپيسين (براي درمان سل) مي باشند. هميشه در مورد سابقه پزشكي كامل خود و قرص هايي كه مصرف ميكنيد به پزشك اطلاع دهيد. در اين صورت پزشك مي تواند قرص مناسب شما را تجويز كند.

تهيه و تنظيم: گروه سلامت اوما

منبع: قرص وياگرا (سيلدنافيل)

قرص اسپيرونولاكتون چيست؟

- قرص اسپيرونولاكتون ( قرص Spironolactone ) يك ديورتيك ضعيف پتاسيم (قرص آب) است كه مانع از جذب بيش از حد سديم و كاهش سطح پتاسيم مي شود. قرص اسپيرونولاكتون براي تشخيص يا درمان بيماري كه در آن آلدوسترون به مقدار بيش از حد در بدن وجود دارد استفاده مي شود. آلدوسترون يك هورمون توليد شده توسط غدد آدرنال است كه نمك و آب بدن شما را تنظيم مي كند.

- قرص اسپيررونولاكتون همچنين در افرادي كه داراي نارسايي احتقاني قلب، سيروز كبد يا اختلال كليوي به نام سندرم نفروتيك هستند، استفاده مي شود. اين دارو همچنين براي درمان يا پيشگيري از هيپوكالمي (سطح پتاسيم كم خون)  و ادم استفاده مي شود.

اطلاعات مهم در خصوص قرص اسپيرونولاكتون

- اگر بيماري كليوي داريد، مقدار پتاسيم در خون شما بالا است، بيماري آديسون (اختلال غدد آدرنال) داريد، قادر به ادرار كردن نيستيد يا اگر اپروئون استفاده مي كنيد، نبايد از اسپرينولاكتون استفاده كنيد.

- در مطالعات حيواني، اسپرينولاكتون نوع خاصي از سرطان يا تومور را ايجاد مي كند. معلوم نيست اين اثرات در انسان نيز ديده مي شود يا خير. در مورد خطرات قرص از پزشك خود سوال كنيد.

قبل از مصرف قرص اسپيرونولاكتون

اگر به اين قرص حساسيت داريد يا موارد زير وجود دارد نبايد از اسپرورونولاكتون استفاده كنيد:

• بيماري كليوي، قادر به ادرار نيستيد؛
• بيماري آديسون (اختلال غدد آدرنال)؛
• سطح بالايي از پتاسيم در خون (هيپوكالمي)؛ يا
• اگر از پروپرانول استفاده مي كنيد.

براي اطمينان از اينكه سپيرونولاكتون براي شما مناسب است، اگر موارد زير را داريد، به پزشك خود بگوييد:

• بيماري كبد؛
• بيماري قلبي؛
• عدم تعادل الكتروليتي (مانند سطح پايين منيزيم در خون شما)؛ يا
• اگر داروهاي ضد التهابي غير استروييدي، كلستيآمين، هپارين، ليتيوم، قلب يا فشار خون، مكمل پتاسيم، داروهاي استروئيدي يا ديورتيك ديگر مصرف مي كنيد.

- در مطالعات حيواني، قرص اسپيرونولاكتون نوع خاصي از تومورها را ايجاد كرد كه بعضي از آنها سرطاني بودند. با اين حال، دوزهاي بسيار بالا در مطالعات حيواني استفاده مي شود. مشخص نيست آيا اين اثرات در انسان نيز ديده مي شود يا خير. در خصوص خطرات قرص از پزشك خود سوال كنيد.

- معلوم نيست آيا قرص اسپرينولاكتون به جنين آسيب مي رساند يا خير. در صورتي كه باردار هستيد يا مي خواهيد باردار شويد قبل از مصرف اين دارو با پزشك خود صحبت كنيد.

- قرص اسپرينولاكتون مي تواند به شير مادر منتقل شود و ممكن است به نوزاد شيرخوار آسيب برساند. هنگام استفاده از اين دارو نبايد به نوزاد شير بدهيد.

نحوه مصرف قرص اسپيرونولاكتون

- اسپيرولولاكتون را دقيقا مطابق با تجويز پزشك مصرف كنيد. تمام دستورالعملهاي نوشته شده بر روي برچسب را دنبال كنيد. اين دارو را در مقادير بيشتر يا كمتر يا مدت زمان طولاني تر از زمان توصيه شده مصرف نكنيد.

- در حين استفاده از اسپرينولاكتون، ممكن است نياز به آزمايشهاي خون مكرر داشته باشيد.

- اين دارو مي تواند نتايج غير معمولي را با آزمايش هاي پزشكي خاص ايجاد كند. به هر دكتري كه مراجعه مي كنيد بگوييد از قرص اسپيرونولاكتون استفاده مي كنيد.

- اگر به جراحي نياز داريد، قبل از جراحي به جراح بگوييد كه قرص اسپرينولاكتون استفاده مي كنيد. ممكن است لازم باشد به مدت كوتاهي مصرف دارو را متوقف كنيد.

- اگر فشار خون بالا داريد، از اين دارو استفاده كنيد حتي اگر احساس خوبي داريد. فشار خون بالا اغلب بدون علامت است. ممكن است لازم باشد از داروهاي فشار خون براي بقيه زندگي خود استفاده كنيد.

- قرص را در دماي اتاق دور از گرما، نور و رطوبت نگه داريد.

چه اتفاقي مي افتد اگر يك وعده ازقرص اسپيرونولاكتون را فراموش كردم؟

بلافاصله قرص فراموش شده را بخوريد. اگر زمان وعده بعدي قرص است قرص قبلي را نخوريد. داروي اضافي براي جبران قرص فراموش شده مصرف نكنيد.

اگر بيش از حد قرص اسپيرونولاكتون مصرف كنم چه اتفاقي مي افتد؟

به اورژانس مراجعه كنيد.

در هنگام مصرف قرص اسپيرونولاكتون چه چيزهايي نبايد مصرف كنم؟

نوشيدن الكل مي تواند برخي از عوارض جانبي اسپيرونولاكتون را افزايش دهد.
از جايگزين هاي نمكي يا محصولات لبني كم سديم حاوي پتاسيم استفاده نكنيد. اين محصولات مي توانند باعث افزايش سطح پتاسيم شما در هنگام مصرف اسپرينولاكتون شوند.
اجتناب از رژيم غذايي با نمك زياد. نمك زياد بدن باعث حفظ آب در بدن مي شود، كه ممكن است اثر بخشي اين دارو را كاهش دهد.
اسپيرنولاكتون ممكن است تفكر يا واكنش شما را مختل كند. اگر رانندگي مي كنيد مراقب باشيد.
در هنگام تمرين و در هواي گرم، مراقب باشيد گرمازده نشويد. دستورالعمل هاي پزشك را در مورد نوع و مقدار مايعات دنبال كنيد. در بعضي موارد، نوشيدن بيش از حد مايعات مي تواند به اندازه مصرف نكردن مايعات نامناسب باشد.

عوارض جانبي قرص اسپيرونولاكتون

در صورت وجود هر گونه نشانه اي از واكنش هاي آلرژيك به اسپيرونولاكتون، با اورژانس تماس بگيريد: دشواري تنفس؛ تورم چهره، لبها، زبان يا گلو. اگر علائم زير را داريد استفاده از اسپيرونولاكتون را متوقف كنيد و در صورت لزوم با پزشك خود تماس بگيريد:

• علائم خونريزي معده - مدفوع خوني يا تار، سرفه خوني و يا استفراغ شبيه به قهوه؛
• پتاسيم بالا - ضربان قلب آهسته، ضعف عضلاني يا احساس ضعف
• سديم كم - سرگيجه، ناهماهنگي، توهم، ضعف شديد، از دست دادن هماهنگي، احساس ناپايداري، تشنج، غش، تنفس كم عمق (تنفس ممكن است متوقف شود)؛ يا
• علائم اختلالات الكتروليتي - خشكي دهان، افزايش تشنگي، خواب آلودگي، كمبود انرژي، احساس بيحسي، سردرگمي، تهوع، استفراغ، افزايش ادرار، گرفتگي عضلاني يا ضعف، سرعت ضربان قلب، كم ادرار كردن يا ادرار نكردن عوارض جانبي معمول اسپيرونولاكتون ممكن است شامل موارد زير باشد:
• تهوع، استفراغ، اسهال؛
• تورم پستان يا حساسيت به لمس؛
• سرگيجه، سردرد، خواب آلودگي ملايم.
• گرفتگي عضلات پا؛ يا
• ناتواني جنسي، مشكل داشتن نعوظ.

اين يك ليست كامل از عوارض جانبي نيست و ممكن است عوارض ديگري نيز رخ دهند. براي مشاوره با پزشك خود تماس بگيريد. 

اطلاعات دوز مصرفي قرص اسپيرونولاكتون

• دوز بزرگسالان معمولي براي ورم:

25 تا 200 ميلي گرم در روز به صورت خوراكي در 1 يا 2 قسمت.

• مصرف روزانه بزرگسالان براي فشار خون بالا:

25 تا 200 ميلي گرم در روز به صورت خوراكي در 1 يا 2 قسمت.

• دوز بزرگسالان معمولي براي هيپوكالمي:

25 تا 200 ميلي گرم در روز به صورت خوراكي در 1 يا 2 قسمت.

• دوز بزرگسالان براي تشخيص اوليه هيپرآلبسترونيزم:

100 تا 400 ميلي گرم در روز به صورت خوراكي در 1 يا 2 قسمت.

• مصرف بالغ بزرگسالان براي هيرسوتيسم:

50 تا 200 ميلي گرم در روز به صورت خوراكي در 1 يا 2 قسمت.

• مصرف روزانه بزرگسالان براي نارسايي احتقاني قلب:

25 ميلي گرم در روز به صورت خوراكي. افزايش يا كاهش بر اساس پاسخ و شواهد هيپوكالمي.

• دوز بزرگسالان معمول براي هيپرآلبسترونيزم اوليه:

دوز اوليه: 100 ميلي گرم خوراكي يكبار در روز. اين دوز ممكن است به دو دوز روزانه تقسيم شود و هر دو تا سه روز به مقدار حداكثر توصيه شده در كل روز 400 ميليگرم افزايش يابد. توصيه مي شود كه دوز براي كاهش دفع سديم، فشار خون بالا، ضعف، هيپوكالمي و هر گونه علائم يا نشانه هاي هيپرگالدسترونيزم اوليه در اين بيمار تثبيت شود.
اگر بيمار مبتلا به آدنوم يا كارسينوم آدرنال باشد، بايد در هنگام انتظار عمل جراحي، حداقل دوز مصرفي اسپرينولاكتون بايد مصرف شود. با اين حال، هيپرپلازي آدرنال به طور معمول به جراحي پاسخ نمي دهد و درمان اسپيرونولاكتون مزمن توصيه مي شود.
بيماران مبتلا به هيپرپلازي آدرنال اغلب نياز به درمان ضد فشار خون ديگر براي كنترل پرفشاري خون مرتبط با آن دارند.

• مصرف روزانه كودكان با فشار خون بالا:

نوزادان: 1 تا 3 ميلي گرم بر كيلوگرم در روز به صورت خوراكي هر 12 تا 24 ساعت.
كودكان: از 1.5 تا 3.3 ميلي گرم بر كيلوگرم در روز و يا 60 ميلي گرم در متر مربع در روز به صورت خوراكي در دوزهاي تقسيم شده هر 6 تا 12 ساعت بدون تجاوز به 100 ميلي گرم در روز.

• دوز معمول براي تشخيص عمومي هيپرآلبسترونيزم اوليه در كودكان:    

كودكان: 100 تا 400 ميلي گرم در متر مربع در روز به صورت خوراكي در 2 وعده.

چه داروهاي ديگري بر قرص اسپيرونولاكتون تاثير مي گذارد؟

مصرف اين دارو با ساير داروهايي كه سبب سرگيجه يا كاهش فشار خون مي شود، مي تواند اين اثرات را بدتر كند. قبل از مصرف اس***لاكتون با داروي ضد درد، آرامش عضله يا دارو براي اضطراب يا تشنج، با پزشك خود مشورت كنيد.
ساير داروها ممكن است با اسپيرونولاكتون تداخل داشته باشند، از جمله داروهاي تجويزي و بدون نسخه، ويتامين ها و محصولات گياهي. در خصوص قرص هايي كه مصرف مي كنيد با پزشك خود صحبت كنيد.

تداخلات قرص اسپيرونولاكتون

هميشه در مورد هر گونه داروي غير قانوني و قانوني، مكمل ها و داروهاي گياهي كه مصرف مي كنيد، به پزشك خود اطلاع دهيد.
قرص اسپيرونولاكتون مي تواند با قرص هاي زير تداخل داشته باشد و تاثير منفي ايجاد كند:

• ليتيوم (اسكاليت، ليتوبي)
• مهار كننده هاي ACE، مانند بنازپريل 
• مسدود كننده هاي گيرنده آنژيوتانسين II، مانند آسيلسارتان (ادربري)
• ديگوكسين (لانوكين)
• كلستيآمينين (Questran، Cholybar)
• استروئيدها مانند پردنيزون
• ايبوپروفن و ساير داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي 
• آنتاگونيست هاي گيرنده آلدوسترون
• هپارين 
• شل كننده عضله اسكلتي، از جمله سيكلوبنزاپرين 
• ديورتيك هاي ديگر، مانند آميلوريد 
• نوراپي نفرين
• مكمل پتاسيم

قرص اسپيرونولاكتون و الكل

در هنگام مصرف اسپيرونولاكتون، مصرف الكل، مواد مخدر يا باربيتورات ها (آرام بخش) مي تواند باعث سرگيجه، يا خفگي شود. 
بنابراين، هنگام مصرف اسپيرونولاكتون، بهتر است از مصرف الكل جلوگيري شود.

تهيه و تنظيم: گروه سلامت اوما

منبع: قرص اسپيرونولاكتون و نحوه مصرف آن

قرص متفورمين چيست؟

متفورمين يك دارو ديابتي ( علائم و درمان ديابت نوع 1 و ديابت نوع 2 چگونه است) خوراكي است كه به كنترل قند خون كمك مي كند. متفورمين براي بهبود كنترل قند خون ( قند خون نرمال چند است؟) افراد مبتلا به ديابت نوع 2 مورد استفاده قرار مي گيرد. گاهي اوقات در تركيب با انسولين يا داروهاي ديگر استفاده مي شود، اما اين دارو براي درمان ديابت نوع 1 نيست.متفورمين همچنين ممكن است براي اهدافي كه در اينجا نوشته شده است نيز استفاده شود.

اطلاعات مهم در خصوص متفورمين

 - اگر در معرض بيماري شديد كليوي ( براي عفونت كليه چي بخوريم؟) هستيد و متابوليسم ديابتي داريد، از متفورمين استفاده نكنيد (براي درمان با انسولين با پزشك خود مشورت كنيد).

-  اگر نياز به هر نوع اشعه ايكس يا سي تي اسكن با استفاده از رنگي كه در رگهاي خود تزريق مي كنيد، داريد بايد به طور موقت متفورمين را متوقف كنيد.

- اين دارو ممكن است يك بيماري جدي به نام اسيدوز لاكتيك ايجاد كند. اگر علائم خفيفي از قبيل: درد عضلاني يا ضعف، احساس بيحسي يا سردي در بازوها و پاها، مشكل تنفس، درد معده، تهوع با استفراغ، ضربان قلب آهسته يا ناگهاني، سرگيجه يا احساس ضعف يا خستگي داريد به اورژانس مراجعه كنيد.

قبل از مصرف قرص متفورمين به چه نكاتي توجه كنيم؟

اگر نسبت به قرص متفورمين حساسيت داريد يا مشكلات زير را داريد نبايد از متفورمين استفاده كنيد:

• بيماري كليوي شديد؛ يا
• اگر در وضعيت كتواسيدوز ديابتي هستيد (از پزشك خود براي درمان انسولين بپرسيد).
• اگر نياز به هر نوع اشعه ايكس يا سي تي اسكن با استفاده از رنگي كه در رگهاي خود تزريق مي كنيد، داريد بايد به طور موقت متفورمين را متوقف كنيد.

براي اطمينان از اينكه متفورمين براي شما مناسب است، درصورت وجود مشكلات زير به پزشك خود بگوييد:

•  بيماري كليوي؛
• بيماري كبد؛
• سابقه بيماري قلبي يا حمله قلبي؛
• اگر اخيرا كلرپروپاميد مصرف كرده ايد؛ يا

- اگر شما بيش از 80 سال داريد و اخيرا عملكرد كليه خود را بررسي كرده ايد. برخي از افراد مبتلا به متفورمين دچار يك بيماري جدي به نام اسيدوز لاكتيك مي شوند. اگر بيماري كبد يا كليه، نارسايي احتقاني قلب و عفونت شديد داريد يا آب بدنتان كم شده است، يا اگر مقدار زيادي الكل مصرف كنيد احتمال بيماري اسيدوز لاكتيك افزايش مي يابد. با پزشك خود در مورد احتمال خطر صحبت كنيد.

- معلوم نيست آيا اين دارو به جنين آسيب مي رساند يا خير. اگر در هنگام استفاده از اين دارو باردار شديد به پزشك خود بگوييد.

- مشخص نيست آيا متفورمين به شير مادر منتقل مي شود يا به نوزاد شيرخوار آسيب مي رساند يا خير. اما بهتر است هنگام استفاده از اين دارو به نوزاد شير ندهيد. متفورمين را نبايد به كودك زير سن 10 سال بدهيد. 

نحوه مصرف قرص متفورمين چگونه است؟

1. مصرف متفورمين بايد دقيقا طبق تجويز پزشك شما انجام شود. پزشك ممكن است گاهي اوقات دوز دارو را تغيير دهد تا مطمئن شود بهترين نتيجه را دريافت مي كند. از اين دارو بيشتر يا كمتر از مقدار توصيه شده مصرف نكنيد.
2. متفورمين را با وعده غذايي بخوريد، مگر اينكه پزشك شما به غير اين به شما گفته باشد. برخي از اشكال متفورمين تنها يك بار در روز با شام مصرف مي شود. 
3. قرص را نجويد و خرد نكنيد. كل آن را قورت بدهيد.
4. قند خون شما بايد به طور مرتب بررسي شود. ممكن است نياز به آزمايش هاي خون ديگر در مطب دكتر داشته باشيد.
5. قند خون پايين (هيپوگليسمي) مي تواند براي افراد مبتلا به ديابت اتفاق بيفتد. علائم عبارتند از سردرد، گرسنگي، عرق كردن، سردرگمي، تحريك پذيري، سرگيجه يا احساس لرزش. اگر قند خون شما مي افتد، هميشه منبعي از قند با خود همراه داشته باشيد. منابع قند عبارتند از: آب ميوه، آبنبات سفت، كراكر، كشمش و نوشابه هاي غيررژيمي. اطمينان حاصل كنيد كه خانواده و دوستان نزديك شما مي دانند در شرايط اضطراري چه كاري بايد انجام دهند.
6. اگر داراي هيپوگليسمي شديد هستيد و نمي توانيد بخوريد يا بنوشيد، از تزريق گلوكاگون استفاده كنيد. پزشك مي تواند كيت تزريقي اضطراري گلوكاگون را تجويز كند و به شما مي گويد كه چگونه از آن استفاده كنيد.
7. قند خون خود را با دقت در طول زمان استرس، مسافرت، بيماري، جراحي يا مشكلات اورژانسي، ورزش شديد، يا اگر مشروب بخوريد يا غذا نمي خوريد، بررسي كنيد. اين چيزها مي تواند سطح گلوكز شما را تحت تاثير قرار دهد و نيازهاي دوزيتان نيز ممكن است تغيير كند. دوز دارو يا برنامه را بدون مشاوره دكتر خود تغيير ندهيد.
8. متفورمين تنها بخشي از يك برنامه كامل درمان است كه ممكن است شامل رژيم غذايي، ورزش، كنترل وزن و مراقبت ويژه پزشكي نيز باشد. به دستورالعمل هاي دكتر خود به دقت توجه كنيد.
9. در صورت مصرف متفورمين، ممكن است پزشك شما ويتامين B12 نيز تجويز كند. مقدار ويتامين B12 را مطابق آن چه پزشك تجويز كرده است مصرف كنيد.
10. قرص متفورمين را در دماي اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداري كنيد.

عوارض جانبي متفورمين چيست؟

اگر علائم واكنش آلرژيك به قرص متفورمين داريد، با اورژانس تماس بگيريد. علائم واكنش آلرژيك: كهير، تنگي نفس، تورم چهره، لب ها، زبان يا گلو. بعضي از افراد در هنگام مصرف متفورمين، دچار اسيدوز لاكتيك مي شوند. علائم اوليه ممكن است در طول زمان بدتر شود و اين بيماري مي تواند مرگبار باشد. در صورتي كه علائم زير را داشتيد با اورژانس تماس بگيريد:

•  درد عضلاني يا ضعف
• احساس بي حسي و يا سردي در دست و پا؛
• مشكل تنفسي؛
•  احساس سرگيجه، خستگي يا ضعف شديد
• درد معده، تهوع و استفراغ؛ يا
•  ضربان كم يا زياد قلب 

عوارض جانبي متفورمين شامل موارد زير است:

•  تهوع، استفراغ، ناراحتي معده؛ يا
•  اسهال

در اينجا ليست كاملي از عوارض جانبي ذكر نشده است. در خصوص عوارض جانبي با پزشك خود صحبت كنيد. 

چه مقدار قرص متفورمين را مصرف كنم؟

دوز بزرگسالان براي ديابت نوع 2:

اثرات كوتاه مدت آن:

• دوز اوليه: 500 ميلي گرم خوراكي دو بار در روز يا 850 ميلي گرم خوراكي يكبار در روز
• تيتراسيون دوز: افزايش 500 ميلي گرمي در هفته يا 850 ميلي گرم هر 2 هفته 
• دوز نگهدارنده: 2000 ميلي گرم در روز
• حداكثر دوز: 2550 ميلي گرم در روز

نظرات: 2 تا 3 بار در روز با وعده غذايي مصرف كنيد. به آرامي افزايش دهيد تا عوارض جانبي دستگاه گوارش به حداقل برسد. به طور كلي، پاسخ هاي قابل توجهي با دوز كمتر از 1500 ميلي گرم در روز مشاهده نمي شود.

اثرات طولاني مدت دارو:

• دوز اوليه: 500 تا 1000 ميلي گرم خوراكي يكبار در روز
• تثبيت دوز: افزايش 500 ميلي گرم در هفته 
• دوز نگهدارنده: 2000 ميلي گرم در روز
• حداكثر دوز: 2500 ميلي گرم در روز

نظرات: اگر كنترل گليسمي با يكبار مصرف روزانه ميسر نشد، دوزها را تقسيم كنيد. اگر دوزهاي بالاتر لازم باشد، قرص را به محصول انتشار فوري تغيير دهيد.

كاربرد: براي بهبود كنترل گليسمي در بزرگسالان مبتلا به ديابت نوع 2 به عنوان مكمل در رژيم غذايي و ورزش.

دوز ديابت كودكان ( 10 سال يا بيشتر) براي ديابت نوع 2:

اثرات كوتاه مدت دارو:

• دوز اوليه: 500 ميلي گرم خوراكي دو بار در روز
• تثبيت دوز: افزايش 500 ميلي گرم در هفته 
• دوز نگهدارنده: 2000 ميلي گرم در روز
• حداكثر دوز: 2000 ميلي گرم در روز

نظرات: 2 تا 3 بار در روز با وعده غذايي مصرف كنيد. براي به حداقل رساندن عوارض جانبي دستگاه گوارش دوز را به آرامي افزايش دهيد. ايمني و اثربخشي اثرات دراز مدت متفورمين در بيماران كمتر از 18 سال مشخص نشده است.

 كاربرد: براي بهبود كنترل گليسمي در كودكان مبتلا به ديابت نوع 2 به عنوان مكمل در رژيم غذايي و ورزش.

چه داروهايي با متفورمين تداخل دارند؟

به پزشك خود در مورد تمام داروهاي فعلي خود بگوييد، به ويژه:

• ديگوكسين يا
• furosemide

اگر متفورمين را با ساير داروهايي كه مي توانند قند خون را افزايش دهند مصرف كنيد به احتمال زياد دچار هيپرگليسمي (قند خون بالا) مي شويد. اين داروها عبارتند از:

•  فنيتوئين؛
•  قرص هاي ضد بارداري يا قرص هاي درمان جايگزيني هورمون؛
• قرص هاي رژيم غذايي يا داروهاي درمان آسم، سرماخوردگي و يا آلرژي؛
•  ديورتيك يا "قرص آب"؛
• داروهاي قلب يا فشار خون (مروري كامل بر فشار خون)
•  نياسين (Advicor، Niaspan، Niacor، Simcor، Slo-Niacin و ...)؛
•  فنوتيازين ها (Compazine و ...)؛
•  داروهاي استروئيدي (پردنيزون، دگزامتازون و ...)؛ يا
•  داروهاي تيروئيد (Synthroid و ...).

اين ليست كامل نيست و داروهاي ديگري نيز مي توانند اثرات متفورمين را بر قند خون افزايش يا كاهش دهند. به دكتر خودت در مورد تمام داروهايي (مكمل ها، ويتامين ها، محصولات گياهي) كه مصرف مي كنيد اطلاع دهيد.

سوالات رايج درباره قرص متفورمين

اگر يك وعده قرص متفورمين را فراموش كنم چه اتفاقي مي افتد ؟

به محض اين كه به ياد آورديد قرص فراموش شده را بخوريد (دارو را با غذا مصرف كنيد). اگر نوبت به قرص بعدي رسيده است قرص فراموش شده را كنار بگذاريد. هيچ گاه براي جبران قرص فراموش شده، دو قرص با هم نخوريد.

اگر متفورمين بيش از حد مصرف كنم چه اتفاقي مي افتد؟

به اورژانس مراجعه كنيد. مصرف بيش از حد متفورمين باعث اسيدوز لاكتيك مي شود كه ممكن است كشنده باشد.

در صورت مصرف متفورمين چه چيزهايي نبايد بخورم؟

اجتناب از نوشيدن الكل. الكل باعث كاهش قند خون مي شود و خطر ابتلا به اسيدوز لاكتيك را در هنگام مصرف متفورمين افزايش مي دهد.

تهيه و تنظيم: گروه سلامت اوما

منبع: قرص متفورمين براي چيست+نحوه مصرف آن

زگيل تناسلي شايع ترين عفونت ويروسي منتقل شده از طريق بيماري مقاربتي جنسي است. زگيل تناسلي توسط ويروس پاپيلوم انساني ايجاد مي شود كه مي تواند در طول تماس جنسي منتقل شود. تمام كساني كه اين ويروس را دارند، زگيل تناسلي ندارند. در اكثر افراد، ويروس در طول زمان از بدن خارج مي شود. خيلي نادر است كه زگيل تناسلي باعث مشكلات و بيماري هاي درازمدت شوند. در اين مقاله مروري سعي شده كه پرسش هاي شما در زمينه زگيل تناسلي پاسخ داده شود:

زگيل چيست؟

روش انتقال زگيل هاي تناسلي در مردان و زنان

عكسهايي از زگيل تناسلي زنان 

 عكس زگيل تناسلي مردان

علائم و نشانه هاي زگيل تناسلي

چگونگي تشخيص زگيل تناسلي 

چقدر بعد از نزديكي جنسي مي توانم زگيل تناسلي را بررسي كنم؟

معاينه زگيل تناسلي شامل چه چيزي است؟

معاينه زگيل تناسلي چقدر دقيق است؟

درمان زگيل تناسلي؟ آيا درمان قطعي زگيل تناسلي وجود دارد؟

آيا درمان زگيل تناسلي با سركه سيب امكانپذير است؟

آيا در هنگام تماس جنسي كاندوم مانع انتقال زگيل تناسلي ميشود؟

سرعت از بين رفتن زگيل تناسلي

آيا براي بررسي از بين رفتن زگيل ها نياز به معاينه دارم؟

آيا احتمال بازگشت زگيل تناسلي وجود دارد؟

اگر زگيل هاي تناسلي درمان نشوند چه اتفاقي مي افتد؟

پس از درمان زگيل تناسلي، چه زماني مي توانم نزديكي جنسي داشته باشم؟

مدت زمان حضور زگيل تناسلي چقدر است؟

آيا بايد در خصوص زگيل تناسلي به همسرم بگويم؟

آيا زگيل تناسلي بر باروري من تاثير مي گذارند؟

اگر در هنگام بارداري زگيل تناسلي داشته باشم، چه اتفاقي مي افتد؟

آيا زگيل تناسلي باعث سرطان مي شود؟

آيا واكسن زگيل تناسلي وجود دارد؟

چگونه مي توانم خودم را از زگيل هاي تناسلي محافظت كنم؟

زگيل چيست؟

زگيل تناسلي( warts genital)  از طريق عفونت پوست ناحيه تناسلي و ناحيه مقعد با ويروس پاپيلوم انساني(HPV) ايجاد مي شود. بيش از 100 نوع مختلف HPV وجود دارد كه مي تواند قسمت هاي مختلف بدن را تحت تاثير قرار دهد، از جمله دست ها و پاها (يك زگيل بر روي پا به نام verruca ناميده مي شود). تقريبا 30 نوع HPV در داخل و اطراف ناحيه تناسلي و مقعد زندگي مي كند، اما زگيل تناسلي با دو نوع ويروس (نوع 6 و 11) ايجاد مي شود.

روش انتقال زگيل هاي تناسلي در مردان و زنان

ويروس كه باعث زگيل تناسلي مي شود، از طريق تماس جنسي (تماس پوست با پوست) به راحتي از يك فرد به ديگر منتقل مي شود. هر كسي كه از نظر جنسي فعال باشد، ميتواند اين ويروس را دريافت كند. مرد و زن مي توانند اين ويروس را داشته باشند و آن را انتقال دهند.زگيل مي تواند از يك هفته تا چند ماه به فرد ديگر سرايت كند.

• زگيل تناسلي ممكن است در طول رابطه جنسي واژن يا مقعد از يك فرد به ديگري انتقال يابد.
• اين ويروس از طريق تماس پوست به پوست منتقل مي شود، بنابراين براي انتقال آن نيازي به رابطه جنسي نيست.
• ويروس از طريق كاندوم عبور نمي كند اما كاندوم تمام قسمت هاي ناحيه تناسلي را پوشش نمي دهد و ممكن است ويروس از طريق قسمت هايي كه پوشش داده نشده است منتقل شود.
• اين ويروس به احتمال زياد در زماني كه زگيل وجود دارد منتقل مي شود اما پس از ناپديد شدن زگيل هم مي تواند منتقل شود.
• زگيل در دهان يا گلو و يا بر روي لب از رابطه جنسي دهاني ايجاد مي شود.
• زگيل ها مي توانند از ناحيه تناسلي به ناحيه اطراف مقعد منتقل شوند.
• ممكن است خانم باردار كه زگيل تناسلي دارد، ويروس را به فرزندش انتقال دهد.
• زگيل تناسلي از طريق بوسيدن، آغوش گرفتن، حمام يا حوله هاي حمام، استخر شنا، صندلي هاي توالت يا فنجان، بشقاب يا قاشق مشترك منتقل نمي شود.

عكسهايي از زگيل تناسلي زنان

 عكس زگيل تناسلي مردان

علائم و نشانه هاي زگيل تناسلي

اكثر افراد مبتلا به عفونت HPV، زگيل ندارند و ويروس خود به خود از بين مي رود. اين بدان معني است كه شما هيچ گاه متوجه نمي شويد خودتان يا همسرتان اين ويروس را داريد يا خير. اگر زگيل ظاهر شود، مي تواند سه هفته تا چند ماه يا حتي سال ها بعد از تماس با ويروس، ديده شود. ممكن است زگيل هاي كوچك و گوشتي يا تغييرات پوستي مشاهده كنيد در ناحيه تناسلي يا ناحيه مقعد ديده مي شود.

ادامه مطلب در لينك زير: 

زگيل تناسلي زنان و مردان

كيست مويي چيست؟

- كيست مويي رشد كيسه اي است كه از هنگام تولد وجود دارد. اين كيسه حاوي ساختارهايي مانند مو، مايع، دندان يا غدد پوستي است كه مي تواند بر روي پوست يا در آن يافت شود.

- كيست مويي به آرامي رشد مي كند و تا زماني كه پاره نشود حساس نيست. اين كيست معمولا در صورت، داخل جمجمه، در قسمت پايين پشت و در تخمدان رخ مي دهند. معمولا كيست هاي پوستي روي صورت بدون عوارض برداشته مي شوند. برداشتن ساير كيست ها، نياز به تكنيك هاي خاص و آموزش دارد. اين كيست هاي نادر در 4 ناحيه عمده ديده مي شوند:

• كيست مويي در مغز: كيست هاي مويي در اينجا به ندرت ديده مي شوند. در صورت وجود مشكل، جراح مغز و اعصاب مي تواند آنها را خارج كند.
• كيست مويي در سينوس بيني: اين كيست ها نيز بسيار نادر هستند. فقط تعداد انگشت شماري از اين كيست ها به طور سالانه گزارش مي شوند. برداشتن اين كيست ها بسيار پيچيده است.
• كيستهاي مويي تخمدان: اين كيست در طول سالهاي باروري در خانم ها ديده مي شود. اين كيست ها مي توانند باعث عفونت، پارگي و سرطان شوند. اين كيست هاي مويي را مي توان با عمل جراحي معمول يا عمل لاپاروسكوپي (جراحي كه از برش هاي كوچك و وسايل مخصوص براي ورود به شكم يا لگن استفاده مي شود) خارج كرد.
• كيست مويي نخاع: يك دستگاه سينوس، كه يك اتصال باريك از يك حفره عميق در پوست است، معمولا اين كيست بسيار نادر را به سطح پوست متصل مي كند. اين نوع كيست مويي مي تواند آلوده شود. برداشتن اين كيست اغلب ناقص انجام مي شود، اما نتيجه معمولا عالي است.

عكس كيست مويي

چه چيزي باعث كيست مويي مي شود؟

كيست مويي زماني ايجاد مي شود كه ساختار پوست و پوست در طول رشد جنين به دام افتاده باشد. ديواره سلولي آنها تقريبا مشابه پوست خارجي است و ممكن است داراي ساختارهاي پوستي متعدد مانند فوليكول هاي مو، غدد عرق، و مو، دندان يا اعصاب باشد.

علائم كيست مويي:

كيست مويي علامت خاصي ندارد، اما اگر همراه عفونت باشد اغلب با :

• درد
• تب و لرز
• خروج چرك
• التهاب و قرمزي

براي كيست مويي چه زماني بايد با پزشك تماس بگيرم؟

در شرايط زير بايد با پزشك تماس داشته باشد:

• كيست دردناك يا ملتهب مي شود.
• كيست رشد مي كند يا رنگش تغيير مي كند.
• به دلايل زيبايي، حذف كيست ضروري است.

به طور معمول، برداشتن كيست مويي يك عمل اضطراري نيست. اگر كيست مويي پاره شود، ملتهب شود يا ايجاد درد يا تب كند، فرد بايد به سرعت به پزشك مراجعه كند.

ادامه مطلب در لينك زير:كيست مويي چيست و چگونه درمان ميشود

يكي ديگر از نگراني هاي افراد تبخال تناسلي است كه جز بيماري هاي مقاربتي به شمار مي رود. اما علت ايجاد تبخال تناسلي چيست؟علائم آن چه شكلي است؟آيا تبخال تناسلي درمان هم دارد؟ در اين مقاله به كليه پرسش هاي شما پاسخ داده ميشود:

تبخال تناسلي چيست؟

علل ايجاد تبخال تناسلي چيست؟

با علائم تبخال تناسلي آشنا شويد

تشخيص بيماري تبخال تناسلي چگونه است؟

چگونه تبخال تناسلي درمان مي شود؟

اگر باردار باشم و تبخال تناسلي داشته باشم بايد چه كاري انجام دهم؟

پيشگيري از تبخال تناسلي

تبخال تناسلي چيست؟

تبخال تناسلي يك بيماري منتقله از راه جنسي (بيماري مقاربتي) است. اين بيماري منجر به زخم هاي تبخالي مي شود، كه تبخال هاي دردناكي است كه در اثر باز شدن مايعي از آن خارج مي شود. حدود 16 درصد از افراد بين 14 تا 49 سال از اين بيماري رنج مي برند.

شكل ظاهري تبخال هاي تناسلي

علل ايجاد تبخال تناسلي چيست؟

دو نوع از ويروس ها باعث تبخال تناسلي مي شوند: ويروس هرپس سيمپلكس (HSV-1) و ويروس هرپس سيمپلكس (HSV-2) كه متعلق به يك خانواده از ويروس ها هستند. ويروسها از طريق غشاي مخاطي شما وارد بدن شما مي شوند. غشاي مخاطي شما لايه هاي نازك بافتي است كه سوراخ هاي بدن شما را مي پوشانند. آنها در بيني، دهان و اندام تناسلي يافت مي شوند. هنگامي كه ويروس ها درون بدن شما قرار دارند، خود را در سلول هاي شما جاي مي دهند. ويروس ها به راحتي با محيط خود سازگار مي شوند، به طوري كه درمان آنها دشوار مي شود. HSV-1 يا HSV-2 را مي توان در مايعات بدن افراد آلوده يافت، از جمله:

• بزاق
• مايع مني
• ترشحات واژن

با علائم تبخال تناسلي آشنا شويد

اولين علامت معمولا دو روز پس از قرار گرفتن در معرض ويروس نمايان مي شود.

علائم عمومي براي مردان عبارتند از :

ايجاد تبخال بر روي آلت تناسلي، بيضه يا باسن (نزديك يا اطراف مقعد).

علائم عمومي براي زنان عبارتند از:

ايجاد تبخال در اطراف يا در نزديكي مهبل (واژن)، مقعد و باسن.

علائم عمومي براي مردان و زنان عبارتند از:

• تشكيل تبخال در دهان و لبها، صورت و هر جاي ديگر كه در تماس با مناطق آلوده قرار دارند.
• محل آلوده اغلب قبل از ظاهر شدن تبخال شروع به خارش مي كند.
• ممكن است تبخال زخمي شوند (زخم هاي باز) و مايع خارج شود.
• يك هفته بعد از تبخال ممكن است زخم هايي ظاهر شود.
• غدد لنفاوي شما ممكن است تورم داشته باشد. غدد لنفاوي با عفونت و التهاب بدن مبارزه مي كنند.
• ممكن است سردرد، درد هاي بدن و تب داشته باشد.

علائم عمومي نوزاد مبتلا به تبخال (از طريق زايمان واژينال) ممكن است شامل زخم بر روي صورت، بدن و اندام تناسلي باشد. كودكان مبتلا به تبخال تناسلي ممكن است عوارض بسيار شديد داشته باشند:

• كوري
• آسيب مغزي
• مرگ

اگر تبخال تناسلي داريد و حامله هستيد حتما به پزشك خود بگوييد. آنها اقدامات احتياطي را براي جلوگيري از انتقال ويروس به نوزاد در حين زايمان انجام خواهند داد و حتي ممكن است به اين دليل زايمان به صورت طبيعي انجام نشود.

ادامه مطلب در لينك: تبخال تناسلي چيست وچگونه درمان ميشود

عمل جراحي زيبايي واژن يا لابياپلاستي، به عملي گفته ميشود كه براي كاهش اندازه پوست اطراف واژن است. اما آيا اين عمل به همه توصيه ميشود؟آيا لابياپلاستي عوارضي ندارد؟عمل زيبايي واژن بي هوشي دارد؟ سعي شده در اين مقاله عمل لابياپلاستي به شما معرفي بشه و به كليه سوالات شما در اين زمينه پاسخ داده شود:

عمل زيبايي واژن (لابياپلاستي) چيست؟

عكس عمل زيبايي دستگاه تناسلي زنان 

عمل جراحي لابياپلاستي چگونه انجام ميشود؟

مراقبت هاي بعد از عمل زيبايي واژن 

عوارض جانبي عمل جراحي لابياپلاستي چيست؟

اگر پس از عمل لابياپلاستي مشكلي داشته باشيد، چه كاري بايد انجام دهيد؟

چه كسي نبايد عمل زيبايي واژن را انجام دهند؟

تفاوت لابياپلاستي با ختنه زنان چيست؟

عمل زيبايي واژن (لابياپلاستي) چيست؟

لابياپلاستي عمل جراحي براي كاهش اندازه پوست اطراف دهانه واژن است.  بعضي از خانم ها به خاطر ظاهر لابيا تصميم به انجام عمل لابياپلاستي مي گيرند.

• طبيعي است كه يك زن پوست هاي قابل توجهي در اطراف دهانه واژن داشته باشد و در بيشتر موارد اين پوست ها هيچ مشكلي ايجاد نمي كنند.
• لابياپلاستي گران است و خطراتي به همراه دارد. همچنين هيچ تضميني وجود ندارد كه نتيجه اي را كه انتظار مي رود را دريافت كنيد و لزوما به شما حس بهتري در خصوص بدنتان نمي دهد.
• اگر تصميم داريد اين عمل را انجام دهيد حتما با پزشك خود مشورت كنيد. ممكن است بيماري باعث ظاهر نامناسب پوست اطراف دهانه واژن شده باشد به طوري كه اين عمل جراحي براي شما مناسب نباشد.
• اگر پزشك احساس مي كند پوست اطراف دهانه واژن شما كاملا طبيعي هستند، احتمالا در مورد دلايل شما براي انجام عمل جراحي با شما صحبت مي كند. احتمالا قبل از عمل جراحي شما را نزد متخصص و مشاور مي فرستد تا از عمل مطمئن شويد.

عكس عمل زيبايي دستگاه تناسلي زنان 

عمل جراحي لابياپلاستي چگونه انجام ميشود؟

1. عمل لابياپلاستي با استفاده از يك بيهوشي عمومي يا يك بيهوشي موضعي با آرامبخش انجام مي شود.
2. اين عمل شامل كوتاه كردن يا تغيير شكل لب هاي واژن مي شود. بافت ناخواسته با يك ليزر بريده مي شود و لبه هاي باقي مانده بخيه زده مي شود.
3. تمام عمل حدود يك تا دو ساعت طول مي كشد.
4. برخي از بيماران در همان روز عمل مرخص مي شوند.

مراقبت هاي بعد از عمل زيبايي واژن 

ممكن است لازم باشد چند روز استراحت كنيد. چند ماه طول مي كشد تا پوست به طور كامل بهبود يابد. در طول اين مدت بايد:

• منطقه را تميز و عاري از عفونت نگه داريد.
• لباسهاي گشاد بپوشيد تا از مالش آن ها با بدن جلوگيري شود.
• از رابطه جنسي براي چند هفته اجتناب كنيد.
• براي چند هفته از حوله هاي بهداشتي به جاي تامپون استفاده كنيد.
• 48 ساعت از كمپرس آب سرد استفاده كنيد
• ممكن است جذب كامل بخيه ها ، 1 ماه تا 2 ماه زمان ببرد. اما روند جوش خوردن ، در عرض 2 هفته تكميل مي شود 
• از رژيم غذايي مناسبي استفاده كنيد تا دچار يبوست نشويد. يبوست ممكن است درد لابياپلاستي را تشديد كند  .
• هر روز موضع را با ژل بانوان شسته  و بطور كامل خشك كنيد .
• در صورت ادامه داشتن درد و تورم بيش از 3-4 هفته ، به پزشك مراجعه كنيد. 

جراح توصيه هاي خاص تري را ارائه خواهد كرد.

عوارض جانبي عمل جراحي لابياپلاستي چيست؟

• پس از لابياپلاستي، معمولا تا دو هفته درد، كبودي و تورم ديده مي شود.
• در اين دوره مدفوع و نشستن ناخوشايند خواهد بود، اگر چه مسكن تجويز مي شود.

گاهي اوقات لابياپلاستي ميتواند منجر به:

• خون ريزي
• عفونت
• زخم بافت
• كاهش حساسيت تناسلي

هر گونه عمل جراحي خطرات كوچك زير را به دنبال دارد:

• ايجاد لخته خون در رگ
• واكنش آلرژيك به بيهوشي

جراح بايد توضيح دهد كه اين خطرات و عوارض چقدر احتمال دارد بيفتد و چگونه درمان مي شوند. گاهي اوقات بيماران اثر مطلوب را كسب نمي كنند و نياز به عمل ديگري است.

اگر پس از عمل لابياپلاستي مشكلي داشته باشيد، چه كاري بايد انجام دهيد؟

جراحي زيبايي گاهي اوقات مي تواند اشتباه شود و نتايج قابل انتظار را نداشته باشد.اگر لابياپلاستي انجام دهيد و عوارضي داشته باشد و يا از نتايج ناراضي باشيد، بايد موضوع را با جراح در ميان بگذاريد.

چه كسي نبايد عمل زيبايي واژن را انجام دهند؟

لابياپلاستي نبايد در دختران زير 18 سال انجام شود زيرا پوست اطراف دهانه واژن آنها تا دوران بلوغ رشد مي كند.

تفاوت لابياپلاستي با ختنه زنان چيست؟

• لابياپلاستي يك عمل جراحي زيبايي است و با رضايت كامل بيمار تحت شرايط پزشكي انجام مي شود.
• ختنه دستگاه تناسلي زن باعث آسيب رساندن به اندام تناسلي زن به دلايل غير پزشكي مي شوند. اين عمل بر روي كودكان بدون رضايت آنها انجام مي شود و در اين موارد از نظر اخلاقي و انساني اشتباه است.

تهيه و تنظيم: گروه سلامت اوما

منبع: عمل زيبايي واژن يا لابياپلاستي

يكي ديگر از بيماري ها كه خانواده ها و افراد را غافلگير ميكنه، صرع است. وقتي يك نفر تشنج ميكنه و زمين ميخوره همه وحشت ميكنند و غافل از اينكه اين فرد ممكنه صرع داشته باشد. اما آيا داشتن صرع ارثي است؟آيا درماني براي بيماري صرع وجود دارد؟آيا اين بيماري خطرناك است؟ در اين مقاله مروري جامع بر بيماري صرع شده است.پس باهم مي خوانيم: 

بيماري صرع چيست؟

علائم بيماري صرع چيست؟

چه چيزي باعث صرع مي شود؟

اميد به زندگي در افراد مبتلا به صرع چقدر است؟

 چگونگي تشخيص صرع 

درمان بيماري صرع

صرع و حاملگي

اگر كسي تشنج ناشي از صرع داشته باشد چه بايد بكنيد؟

محدوديت هاي سبك زندگي در افراد مبتلا به صرع

بيماري صرع چيست؟

- صرع بيماري است كه در آن افراد حمله هاي صرعي (تشنج) دارند. اين بيماري يكي از رايج ترين بيماري هاي عصبي است كه بر 0.5 تا 1% جمعيت تاثير مي گذارد. صرع يك بيماري تكي نيست بلكه گروهي از مشكلات همراه با دلايل، درمان ها و نشانه هاي مختلف است.

- تمام تشنج ها به خاطر صرع نيست. به عنوان مثال قرص هايي كه براي بيماري هاي ديگر تجويز مي شود، يا موادي مانند الكل، گاهي باعث تشنج مي شود.

علائم بيماري صرع چيست؟

صرع بيماري است كه در آن تشنج به طور مكرر اتفاق مي افتد. مغز از تعداد زيادي سلول عصبي تشكيل شده است كه از طريق سيگنال هاي الكتريكي با يكديگر در ارتباطند. فعل و انفعالات بين اين اعصاب بايد به دقت تنظيم شود تا مغز عملكرد درستي داشته باشد. حمله هاي صرع زماني اتفاق مي افتد كه تخليه بار الكتريكي به طور نرمال در مغز اتفاق نيفتد و باعث تداخل در عملكرد طبيعي شود. نوع تشنج به محل اتفاق افتادن آن و مقدار تاثير آن بر مغز بستگي دارد. 

در طول حمله، اين تخليه بار باعث عوامل زير مي شود:

•  انقباض ماهيچه ها
• احساس غيرطبيعي (بي حسي يك طرف بدن يا حس كردن بوها و مزه هاي عجيب)
• علائم احساسي مانند ترس
• از دست دادن هوشياري

حمله صرع معمولا كوتاه است و از چند ثانيه تا چند دقيقه طول مي كشد. هنگامي كه حمله تمام شود، فعاليت الكتريكي طبيعي مغز به حالت قبل برميگردد.تشنج در هر سني مي تواند اتفاق بيفتد اما بيشتر در كودكان و افراد مسن ديده مي شود. در كودكان نيز صرع رايج است، مقاله صرع در كودكان: علت، علائم و درمان را حتما مطالعه كنيد.

چه چيزي باعث صرع مي شود؟

- صرع به خاطر شرايط مختلفي كه بر مغز تاثير مي گذارد اتفاق مي افتد.

- در نيمي از افراد كه صرع دارند ناهنجاري ساختاري در مغز ديده نمي شود. در بسياري از اين افراد ژنتيك باعث صرع مي شود. ژنتيك دليل شروع تشنج در كودكان و نوجوانان است.

- دليل ساختاري تشنج را مي توان با اسكن مغز به دست آورد.

دلايل ممكن صرع عبارتند از:

• ناهنجاري در رشد مغز (ناهنجاري ارثي)
•  كمبود اكسيژن در طول تولد
• عفونت (مننژيت يا التهاب مغز)
• تومور مغزي
• ترومبوز مغزي يا خونريزي (سكته مغزي)

اميد به زندگي در افراد مبتلا به صرع چقدر است؟

خوشبختانه، 70 تا 80 درصد از بيماران به بهبودي مي رسند. با اين حال، نتيجه شرايط به نوع صرع و آنچه باعث آن مي شود بستگي دارد.

 چگونگي تشخيص صرع 

صرع يك تشخيص باليني است. به عبارت ديگر، تشخيص مبتني بر نتايج آزمايش نيست، بلكه براساس توصيف دقيق حملات است. از آنجايي كه بيماران اغلب در هنگام تشنج غيرهوشيار هستند، بسيار مهم است كه پزشك بتواند يك توصيف در مورد حملات از ديد شخص ديگري داشته باشد. پزشك بايد تشنجات را با ساير بيماري ها مقايسه كند از جمله غش يا مشكلات قلب. تشخيص صحيح مي تواند دشوار باشد و بيماران به متخصص مراجعه كنند، مانند متخصص مغز و اعصاب.

اگر تشخيص صرع صورت گرفته باشد، احتمال دارد كه دو آزمايش زير انجام شود:

1.  EEG  (electroencephalogram) : اعتقاد بر اين است كه اين آزمايش به تشخيص صرع مي پردازد. اين اعتقاد درست نيست، زيرا EEG نمي تواند به ما بگويد كه آيا يك بيمار صرع دارد يا خير. با اين حال، مي تواند به ما كمك كند تا نوع صرع بيمار را بررسي كنيم كه به نوبه خود انتخاب درمان و پيش آگهي را هدايت مي كند.
2.  ممكن است CT اسكن يا اسكن MRI انجام شود، به خصوص اگر بيمار صرع كانوني داشته باشد. اين تست ها به دنبال ناهنجاري هاي مغزي هستند كه ممكن است باعث صرع شود.
3. حتي اگر اسكن و EEG طبيعي باشند، مي توانيد از صرع رنج ببريد.
4. اگر هر گونه عدم اطمينان در مورد تشخيص وجود داشته باشد، ممكن است EEG طولاني تر مفيد باشد. اين آزمايش در طي چند روز با استفاده از دستگاه ضبط ويدئويي براي ثبت هرگونه حمله انجام مي شود.

درمان بيماري صرع

صرع معمولا با دارو تجويز شده توسط يك متخصص درمان مي شود. در برخي موارد، مي توان از طريق جراحي درمان انجام شود. يكي از داروهاي مصرفي در درمان صرع كاربامازپين است . در اين مقاله با عوارض قرص كاربامازپين آشنا شويد.

صرع و حاملگي

اكثريت زنان مبتلا به صرع در بارداري مشكلي نخواهند داشت. با اين حال، بهتر است قبل از بارداري، پزشك خود را ببنيد، مخصوصا اگر قرصهاي صرع مصرف مي كنيد.

ادامه مطلب در لينك زير:بيماري صرع را بهتر بشناسيم

ترامادول چيست؟

ترامادول ( teramadol) يك مسكن مشابه ماده مخدر است. ترامادول براي درمان دردهاي متوسط تا شديد استفاده مي شود.

حقايقي درباره قرص ترامادول

- اگر مشكل تنفسي داريد، انسداد معده يا روده داريد، اخيراً الكل، داروي مسكن، مواد مخدر يا بازدارنده MAO (isocarboxazid, linezolid, methylene blue injection, phenelzine, raغير مجاز مي باشدiline, selegiline, tranylcypromine)  مصرف كرده ايد، نبايد ترامادول مصرف كنيد. 

- ترامادول باعث كاهش يا توقف تنفس مي شود و مصرف مدوام آن اعتيادآور است و باعث مرگ ميشود؛ به خصوص در كودكان و افرادي كه قرص را بدون تجويز پزشك مصرف مي كنند.

- اين دارو براي مصرف كودكان كمتر از 12 سال نيست. همچنين Ultram ER نبايد به افراد جوان تر از 18 سال داده شود.

- مصرف ترامادول در طول بارداري مي تواند باعث مرگ و ايجاد علائمي در جنين شود.

- عوارض جانبي كشنده در صورت مصرف ترامادول با الكل يا ساير داروهايي كه باعث كاهش تنفس و خواب آلودگي مي شوند بروز مي كند.

- تشنج در افرادي كه اين دارو را مصرف مي كنند ديده مي شود. ترامادول باعث تشنج مي شود اگر سابقه تشنج داشته باشيد( با بيماري صرع آشنا شويد)، آسيب به سر وارد شده باشد، بيماري متابوليك داشته باشيد يا قرص هاي خاصي مانند ضد افسردگي ( مقاله راههاي نجات از افسردگي را بخوانيد)، شل كننده عضلات، مواد مخدر يا قرص هاي حالت تهوع و استفراغ مصرف كرده باشيد احتمال تشنج بيشتر مي شود.

- ترامادول با برخي از داروهاي ديگر تداخل دارد و موجب عوارض جانبي خطرناك و مرگ مي شود. در خصوص قرص هايي كه مصرف مي كنيد به پزشك خود بگوييد.

- قرص هاي ترامادول را خرد نكنيد. اين قرص فقط براي مصرف خوراكي است. پودر قرص خرد شده نبايد از طريق استنشاق يا رقيق شدن با مايعات و تزريق وارد بدن شود. استنشاق يا تزريق اين دارو مي تواند باعث عوارض جانبي تهديد كننده و يا مرگ شود.

چه كساني نبايد قرص ترامادول بخورند؟

اگر نسبت به ترامادول حساسيت داريد يا اگر مشكلات زير را داريد نبايد آن را مصرف كنيد:

• آسم شديد يا مشكلات تنفسي
• انسداد در معده يا روده؛
• اگر اخيرا از الكل، آرام بخش، مسكن، يا داروهاي مخدر استفاده كرده ايد؛ يا
• اگر در 14 روز گذشته يك مهار كننده  MAO (مانند ايسوكاربوكازيد، لينزوليد، تزريق متيلن آبي، فنلزين، raغير مجاز مي باشدiline، selegiline يا  (tranylcypromine استفاده كرده ايد.
• ترامادول نبايد به كودك زير 12 سال داده شود. Ultram ER نبايد به كسي كه كمتر از 18 سال دارد داده شود.

ترامادول را به كسي كه كمتر از 18 سال دارد و به تازگي عمل جراحي براي حذف لوزه ها ( عفونت لوزه و درمان آن)  يا آدنوئيد ها انجام داده است، ندهيد. در برخي از افراد مصرف ترامادول، باعث تشنج مي شود. اگر مشكلات زير را داريد با پزشك خود در مورد خطر تشنج صحبت كنيد:

• آسيب وارد شده به سر، صرع يا ساير اختلالات تشنج
• اعتياد به مواد مخدر يا الكل؛
• اختلال متابوليك؛ يا
• اگر آنتي بيوتيك، داروهاي ضد قارچ، داروهاي قلبي يا فشار خون ( فشار خوني ها مقاله فشار خون را بخوانند) يا داروهايي براي درمان HIV يا ايدز استفاده مي كنيد. 

مصرف ترامادول در دوران بارداري و شيردهي

در صورت استفاده از ترامادول در حين بارداري، كودك شما مي تواند وابسته به دارو شود. اين امر مي تواند باعث بروز علائم زايمان زودرس شود. نوزادان متولد شده وابسته به دارو چندين هفته به درمان پزشكي نياز دارند. اگر باردار هستيد يا قصد بارداري داريد، به پزشك خود بگوييد.

در هنگام مصرف ترامادول به نوزاد شير ندهيد. اين دارو مي تواند وارد شير مادر شود و موجب خواب آلودگي، مشكلات تنفسي و يا مرگ در نوزاد شود. براي اينكه مطمئن شويد كه ترامادول براي شما امن است، اگر تا به حال مشكلات زير را داشته ايد، به پزشك خود بگوييد:

• بيماري كبد يا كليه؛
• اختلال معده؛
• بيماري رواني، يا اقدام به خودكشي؛ يا
• اگر از آرامبخشي مانند واليوم استفاده مي كنيد (ديازپام، الپرازولام، لورازپام، آتيمان، كلونوپين، ترتيليل، ترنسن، ورس، Xanax ).

چگونه بايد قرص ترامادول را مصرف كنم؟

- ترامادول را همانطور كه تجويز شده است مصرف كنيد. همه دستورالعمل هاي نوشته شده بر روي دارو را رعايت كنيد. ترامادول مي تواند تنفس را آهسته يا متوقف كند، به ويژه هنگامي كه شروع به استفاده از اين دارو مي كنيد يا دوز آن را تغيير مي دهيد. هرگز ترامادول را در مقادير زياد يا طولاني تر از زمان تجويز شده مصرف نكنيد. اگر به نظر مي رسد دارو در كاهش درد موثر نيست، به پزشك خود بگوييد.

- مصرف ترامادول در دوزهاي منظم نيز باعث اعتياد مي شود. هرگز اين دارو را با فردي ديگر، به ويژه افرادي كه سابقه مصرف مواد يا اعتياد دارند، به اشتراك نگذاريد. عوارض جانبي دارو ممكن است باعث اعتياد، افسردگي، و يا مرگ شود به ويژه در كودك يا فردي كه از دارو بدون نسخه استفاده مي كند. فروش دارو خلاف قانون است.

- ترامادول را مي توان با يا بدون غذا مصرف كرد، اما هر بار آنرا به همان شيوه مصرف كنيد.

- استفاده از ترامادول را بطور ناگهاني متوقف نكنيد زيرا باعث علائم ناخوشايند خواهد شد. از پزشك خود بپرسيد چگونه اين دارو را متوقف كنيد.

- دارو را در دماي اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداري كنيد.

عوارض مصرف ترامادول چيست؟

• اگر علائم واكنش آلرژيك به ترامادول داريد، به اورژانس مراجعه كنيد؛ اين علائم عبارتند از تنگي نفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان يا گلو.
• ترامادول مانند ديگر داروهاي مخدر، باعث تنگي نفس مي شود. اگر تنفس شما خيلي ضعيف باشد باعث مرگ مي شود.
• اگر تنفس شما بسيار آهسته باشد، لب هاي شما كبود شود، يا به سختي از خواب بيدار شويد، بايد به اورژانس مراجعه كنيد.

در صورتي كه مشكلات زير را داشتيد به پزشك مراجعه كنيد:

• تنفس پر سر و صدا، افت فشار، نفس كم عمق؛
• ضربان قلب آهسته يا ضعيف؛
• سرگيجه؛
• تشنج 
• ناباروري، دوره هاي قاعدگي نامنظم؛
• ناتواني جنسي، مشكلات جنسي، از دست دادن علاقه به رابطه جنسي؛
• سطح كورتيزول كم - تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، سرگيجه، تشديد خستگي يا ضعف؛ يا
• واكنش شديد پوست - تب، گلودرد، تورم در چهره يا زبان، سوزش در چشم، رنگ پريدگي، بثورات پوست قرمز يا بنفش به خصوص در صورت يا بدن و پوسته پوسته شدن.

- اگر علائم سندرم سروتونين داريد به پزشك مراجعه كنيد اين علائم عبارتند از: تحريك، توهم، تب، عرق كردن، لرز، ضربان سريع قلب، سفتي عضلاني، تكان، از دست دادن هماهنگي، تهوع، استفراغ يا اسهال. عوارض جانبي جدي بيشتر در افراد مسن و افراد داراي اضافه وزن، سوء تغذيه يا ناتوان ديده ميشود.

- استفاده طولاني مدت از داروهاي مخدر ممكن است بر روي باروري (توانايي داشتن فرزند) در مردان يا زنان تأثير بگذارد. معلوم نيست كه آيا اثرات مهاري بر باروري دائمي هستند يا نه. عوارض جانبي معمول ترامادول ممكن است شامل موارد زير باشد:

• سردرد، سرگيجه، خواب آلودگي، احساس خستگي؛
• يبوست، اسهال، تهوع، استفراغ، درد معده.
• احساس عصبي يا اضطراب يا
• خارش، عرق كردن، سرخ شدن (گرما، قرمزي، يا احساس تنهايي).

مقادير مجاز مصرفي براي قرص ترامادول

معمولا بزرگسالان براي تسكين درد:

• 50 تا 100 ميلي گرم به صورت خوراكي هر 4 تا 6 ساعت براي درد 
• حداكثر دوز: 400 ميلي گرم در روز

مصرف روزانه بزرگسالان براي درد مزمن:

براي بيماران مبتلا به درد مزمن متوسط تا شديد كه نيازي به شروع سريع عوارض جانبي ندارند، مصرف دارو به مقدار كم آغاز مي شود:

• دوز ابتدائي: 25 ميلي گرم خوراكي يك بار در روز؛ هر روز 3 روز به ميزان 25 ميلي گرم براي دوز 25 ميلي گرم چهار بار در روز؛ پس از آن افزايش 50 ميلي گرم هر 3 روز براي رسيدن به دوز 50 ميلي گرم چهار بار در روز 
• دوز نگهدارنده: پس از تيتراسيون، هر 50 تا 100 ميلي گرم به صورت خوراكي براي تسكين درد هر 4 تا 6 ساعت
• بيشترين دوز: 400 ميليگرم در روز

Extended-Release 

• دوز اوليه (ترامادول ساده): 100 ميلي گرم خوراكي يك بار در روز
• حداكثر دوز: 300 ميلي گرم خوراكي در روز

دوز افراد پير براي تسكين درد:

• سن: 75 سال يا بيشتر
• حداكثر دوز: 300 ميلي گرم در روز

دوز افراد پير براي درد مزمن:

• سن: 75 سال يا بيشتر
• حداكثر دوز: 300 ميلي گرم در روز

داروهاي معمول براي درد:

• 17 سال يا بيشتر
• 50 تا 100 ميلي گرم به صورت خوراكي هر 4 تا 6 ساعت براي درد 
• حداكثر دوز: 400 ميلي گرم در روز

چه داروهاي ديگري بر ترامادول تاثير مي گذارد؟

داروهاي مخدر (مخدر) مي توانند بر داروهاي ديگر تاثير بگذارند و باعث عوارض جانبي خطرناك يا مرگ شوند. اگر از داروهاي زير استفاده مي كنيد به پزشك خود بگوييد:

• داروهاي مخدر - داروهاي ضد افسردگي: آمي تريپتيلين(Elavil)،سيتالوپرام(Celexa)،كلومي پرامين (Anafranil)،دزيپرامين(Norpramin)،فلوكستين(Prozac, Sarafem).
• مواد مخدر كه باعث خواب آلودگي يا كند شدن تنفس مي شوند - قرص خواب، آرام بخش عضلاني، داروهاي ضد آفت؛ يا
• داروهايي كه سطح سروتونين را در بدن شما تحت تأثير قرار ميدهد- دارو براي افسردگي، بيماري پاركينسون، سردرد ميگرني، عفونت هاي جدي يا پيشگيري از حالت تهوع و استفراغ، مانند: مهاركننده هاي MAO: ايزوكربوكسايد (Marplan)،ترانيل سيپرومين (Parnate)،فنلزين (Nardil)،سلژلين (Eldepryl, Emsam)
• در صورت مصرف كاربامازپين، وارفارين، ديگوكسين، كتوكنازول، اريترومايسين،ريفامپين و كينيدين قبل از استفاده از ترامادول ،پزشك خود را در جريان بگذاريد.

چه كساني ترامادول استفاده مي كنند؟

ترامادول را سه دسته از افراد مصرف مي كنند:

1.  افرادي كه معتاد بودن و حالا در ترك هستن.
2.  افرادي كه به اصطلاح خودشون ميخوان حال كنند و يا اصطلاحا فاز بگيرند. (اين افراد عده‌ايشون فكر ميكنن ترامادول اعتياد آور نيست و فقط ميخوان خوش باشن و چون به شكل قرص هم هست كسي بهشون مشكوك نميشه. 
3.  افرادي كه دچار انزال زودرس هستن و ميخوان رابطه طولاني داشته باشن. صراحتاً اعلام ميكنم كه ترامادول به مرور و در طول زمان اعتيادآوره و عوارض جبران ناپذيري رو به بدن وارد ميكنه.

چگونگي ترك ترامادول

- علائم جسمي ترك ترامادول احتمالاً به علت خواص ضدافسردگي اين دارو (جلوگيري از بازجذب سروتونين و نورآدرنالين) شديدتر از علائم ترك مخدرهايي مانند ترياك مي‌باشد، حتي بعد از قطع مصرف كوتاه مدت ترامادول علائمي مانند بي خوابي، سندروم_پاي_بي‌قرار (RLS) و افسردگي بروز مي‌كند. مصرف بدون وقفه آن در طولاني مدت باعث ايجاد مقاومت بدني نسبت به مواد اپيوييدي شده و دوز مصرف آن بايد افزايش يابد تا اثري مشابه مقدار مصرف اوليه را ايجاد كند، مدتي بعد از قطع مصرف دارو مقاومت بدني نسبت به ترامادول و ديگر مواد اپيوئيدي به حالت اوليه بر مي‌گردد.

- با توجه به اينكه مكانيسم كنترل درد در ترامادول مشابه مورفين است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگي فيزيكي و رواني مشابه اعتياد به مواد مخدر مي‌شود و مصرف طولاني مدت ترامادول منجر به اعتياد به آن شده و درماني كاملاً مشابه با درمان سوء مصرف مواد مخدري چون ترياك، كراك و هروئين دارد.

ساير سوالات شما درباره قرص ترامادول

اگر يك وعده از قرص ترامادول را فراموش كنم چه اتفاقي مي افتد؟

از آنجايي كه ترامادول براي درد استفاده مي شود، به احتمال زياد مصرف آن را فراموش نمي كنيد. اگر زمان قرص بعدي رسيده است، قرص فراموش شده را مصرف نكنيد. هرگز دو قرص همزمان مصرف نكنيد.

اگر ترامادول بيش از حد مصرف كنم چه اتفاقي مي افتد؟

به پزشك اورژانس مراجعه كنيد. مصرف بيش از حد ترامادول مي تواند مرگبار باشد، به خصوص در كودك يا فردي كه قرص را بدون تجويز استفاده مي كند. علائم مصرف بيش از حد ممكن است شامل تنگي نفس و ضربان قلب، خواب آلودگي شديد و خستگي باشد.

در طول مصرف ترامادول چه چيزهايي نبايد بخورم؟

الكل مصرف نكنيد. الكل باعث عوارض جانبي خطرناك يا مرگ مي شود. ترامادول باعث اختلال در تفكر يا واكنش شما مي شود. پس از مصرف ترامادول از رانندگي اجتناب كنيد. سرگيجه يا خواب آلودگي شديد مي تواند باعث افتادن يا ساير حوادث شود.

تهيه و تنظيم: گروه سلامت اوما

منبع: هر آنچه درباره ترامادول بايد بدانيد

آنفولانزا چه بيماري است؟

آنفولانزا يك بيماري تنفسي ناشي از ويروس است. آنفولانزا بسيار مسري است و معمولا توسط سرفه و عطسه يك فرد آلوده گسترش مي يابد. آنفولانزا به ندرت تهديد كننده زندگي است. مي توانيد با دست دادن به يك فرد آلوده، آنفولانزا بگيريد. بزرگسالان يك تا دو روز قبل از گرفتن علائم و تا 7 روز پس از ابتلا به بيماري، ناقل ويروس هستند. اين بدان معني است كه شما مي توانيد ويروس آنفولانزا را قبل از اينكه حتي بدانيد كه آلوده شده اند، گسترش دهيد.

 در مورد آنفولانزا بايد بدانيد:

• آنتي بيوتيك ها نمي توانند براي درمان آنفولانزا استفاده شوند.
• تقريبا 5 تا 20 درصد از آمريكايي ها آنفولانزا را تجربه خواهند كرد.
• كارشناسان معتقدند بهترين راه براي جلوگيري از ابتلا به آنفولانزا، واكسيناسيون ساليانه است.
• واكسن آنفولانزا براي گروه هاي خاصي از افراد مناسب نيست، مانند افرادي كه حساسيت شديد به تخم مرغ دارند.

علائم آنفولانزا چيست؟

گاهي آنفولانزا با سرماخوردگي اشتباه گرفته مي شود. علائم سرماخوردگي و آنفولانزا شامل آبريزش بيني / گرفتگي بيني (بخوانيد: گرفتگي بيني نوزاد: 4 علت، 5 علامت، 4 درمان)، گلودرد و سرفه مي باشد. براي كمك به تشخيص آنها، بعضي از علائم آنفولانزا كه آن را از سرماخوردگي متمايز مي كند عبارتند از:

• درجه حرارت بالا
• عرق خفيف و لرز
• سردرد
• درد مفاصل و اندام
• خستگي، احساس خستگي

ممكن است علائم گوارشي مثل تهوع، استفراغ و اسهال باشد. اينها در ميان كودكان بيشتر از بزرگسالان رايج هستند. به طور معمول، علائم در حدود 1 هفته به تعويق مي افتد. با اين حال، احساس خستگي مي تواند چند هفته ادامه يابد.
شايان ذكر است كه هر فرد مبتلا به آنفولانزا تمام علائم را ندارد. براي مثال، ممكن است آنفولانزا بدون تب داشته باشيد.

اولين علامت آنفولانزا چيست؟

اغلب خستگي يكي از اولين نشانه هاي آنفولانزا و سرماخوردگي است. در آنفولانزا خستگي اغلب شديدتر است. ساير علائم اوليه شامل:

• سرفه
• گلودرد
• تب
• بدن درد
• لرز و تغييرات دستگاه گوارش

درمان آنفولانزا چگونه است؟

آنفولانزا به وسيله ويروس ايجاد مي شود، آنتي بيوتيك ها نمي توانند كمك كنند، مگر آنكه آنفولانزا به بيماري ديگري ناشي از باكتري منجر شود. ضد ويروس هايي مانند oseltamivir  (تاميفلو) و زاناميوير(Relenza)  ممكن است در برخي موارد تجويز شود. مسكن مي تواند برخي از علائم مانند سردرد و درد بدن را كاهش دهد. بعضي از داروهاي مسكن، مانند آسپرين، نبايد به كودكان زير 12 سال داده شود. افراد مبتلا به آنفولانزا بايد:

• در خانه بماند
• در صورت امكان از تماس با ديگران جلوگيري كند
• گرم بماند و استراحت كند
• مقدار زيادي مايعات مصرف كند
• از مصرف الكل اجتناب كند
• سيگار نكشد
• در صورت امكان غذا بخورد

بهتر است افرادي كه تنها زندگي مي كنند و آنفولانزا دارند به يكي از دوستان يا نزديكان اطلاع دهد تا از او سر بزنند.

ادامه مطلب در لينك:

آنفولانزا | علائم، درمان و واكسن آنفولانزا